Why yaoi
H+S / Ha+K / Humour-cjr jam (หากคลุกคลีกับบอร์ด cjr แล้วจะได้อรรถรสในการอ่านขึ้น)

4 หนุ่มสุดหล่อออกมานัดเจอกันนอกการ์ตูน ณ โรงน้ำชาอาถรรพ์นาม cjr
 ที่รวมเหล่าประหลาดสัตว์มากมายเพื่อถกปัญหาคาใจเรื่อง"ทำไมพวกเขาต้องถูกจับมาเล่นโดหรือฟิคY?" ในการถกเถียงด้วยเหตุผลของทั้ง 4 ที่ท่าทางจะหาคำตอบที่แน่ชัดไม่ได ้จนเมื่อได้ผู้ต้องหาคน เอ้ย ตัวสำคัญ กิ้งก่า มาสอบปากคำ เรื่องไร้สาระก็เกิดขึ้น
  ณ โรงน้ำชาแห่งหนึ่ง(และแห่งเดียวในโลก)
"ไง มาสักทีนะ ชักช้าจริงๆ"
ชายหนุ่มผิวคล้ำเอ่ยทักคนที่พึ่งเดินเข้ามา ส่วนเพื่อนอีก 2 คนที่นั่งอยู่ด้วยก็ทำหน้าเชิงจะพูดอย่างเดียวกัน
"โทษทีๆ ฉันพึ่งกลับมาจากปารีส เนี่ย ลงเครื่องปุ๊บก็มาที่นี่ทันทีเลย"ฮาคุบะตอบพลางใช้นิ้วชี้ไล้ผมสีน้ำตาลอ่อนของตัวเองเล่นแก้เขิน
"เหอะๆ เป็นแค่นร.ม.ปลาย แต่หยุดเสาร์อาทิตย์ไปดูปารีสคอลเล็คชั่น เหอะๆไฮโซจริง จริ๊ง หมั่นโถวแห้งๆร้านนี้นายจะกินลงเรอะ?คุณชาย"ไคโตะเอามือเท้าคางหันหน้าไปทางอื่นพูดสำเนียงล้อเลียน ในมือถือหมั่นโถวก้อนเล็กๆโยนไปโยนมาจนดำ
"นี่นายอย่ามาพูดอย่างนี้กับฉันจะดีกว่า รสชาติน้ำชาอย่างกับน้ำล้างจานของร้านนี้ฉันยังเคยดื่มมาได้ละกัน"

"เฮ้ยๆ บ่นมากก็ไปกินร้านอื่นเลย ไป๊"หมาป่าตาเดียวเจ้าของร้านทำหน้าเหล่าเหย่ยื่นออกมาจากหลังเคาน์เตอร์ ขนสีเทาตรงอุ้งมือยังเปรอะไปด้วยแป้งข้าวเจ้าสีขาวสำหรับทำหมั่นโถว
"อ่า...นี่นายใช้เท้านั่นปั้นหมั่นโถวให้เรากินเรอะ?"เฮย์จิสะอึกทันทีเมื่อนึกถึงลูกก่อนๆที่ตัวเองบริโภคเข้าไป
"เออ เด่ะ หมาป่าก็มีอยู่ 4 เท้านี่แหละ มีมือที่ไหนเล่า?"
"งั้นไอ้ที่ดำๆอยู่ในหมั่นโถวก็..."ไคโตะเอ่ยหวาดๆ
"อ่ะ สีขนฉันเองแหละ สงสัยสีตกตอนนวดแป้ง"
"อี๋~~~~~~~!!!"ไคโตะปล่อยมือจากหมั่นโถวที่ตัวเองกลิ้งเล่นบนฝ่ามือทันควัน เฮย์จิเริ่มมีเสียงครืดคราดจากในลำคอ
"เอ่อ ไหนๆเราก็มาร้านนี้กันแล้ว(หลงมาได้ไงฟะ?)"ชินอิจิตัดบท"มานั่งเฉยๆจะลุกไปก็น่าเกลียดคงต้องสั่งอะไรเขาสักหน่อยล่ะนะ"จริงๆแล้วชินอิจิก็ไม่อยากห้ามเพื่อนๆที่กำลังจะลุกอยู่หรอก(เพราะชินอิจิเองก็อยากหนีเหมือนกัน)แต่เพราะประกายเงาวับของอีโต้เจ้าของร้านต่างหาก...
"อ่ะนะ..."เฮย์จิพยักเพยิดตามเพราะเกรงมีดนั่นเหมือนกัน"แต่ว่าหาคนอื่นนวดแป้งให้เราได้ป่ะ"
"คนอื่นเรอะ? ด้าย ด้าย รอเดี๋ยว...เฮ้!!! ป้าาาา....!!!!นวดแป้งแทนฉันที"เจ้าของร้านตะเบ็งเสียงไปหลังร้าน
"เมี้ยว~~~มะอาว...มะอาว...ตอนนี้ไม่ว่าง"เสียงแหลมๆน่าสยองดังตอบกลับมา
"ทำไรอยู่?สูบเนทอยู่เรอะ?"
"มะช่าย....มะช่าย...เมี้ยว....กำลังทำหมั่นไส้ เอ้ย หมั่นโถวสูตรพิเศษ"
"เห เออ เอานั่นแหละสูตรพิเศษน่ะ คงดีกว่าหมั่นโถวรสอุ้งเท้าอ่ะนะ"ไคโตะตะโกนบอก
"อุ้งเท้าเรอะ? ยัยป้านี่ก็เป็นแมว มีแต่อุ้งเท้าเหมือนกันนั่นแหละ"woofเริ่มรำคาญ
"..."ทั้งโต๊ะ...เงียบ
"แต่ถ้าจะเอาก็ได้เดี๋ยวบอกให้ป้าน่ะทำเผื่อ เฮ้ยๆๆๆ อย่าเลียแป้งหมั่นโถวเล่นสิฟะ!เลียจนลิ้นเลิ้นดำหมดแล้ว แป้งก็ดำเข้าไปอีก"
"เหอๆ เมี้ยว นี่เป็นสูตรลับ เมี้ยว เหอๆ เลียลงไปชิ้นละสองแผล่บ ใส่ผงปีกมอด ใส่น้ำตาลมะกรูด เติมขิง~~~ฯลฯ~~~ลงไป เมี้ยว..แล้วเอาไปให้ยีนกิน เมี้ยว..."
"อ่า แกจะลอบฆ่ายีนเรอะ?"หมาป่าถามกลับ(การคุยกันระหว่างสัตว์สองตัว)
"เมี้ยว~~~บ้า!! หมั่นโถวผสมเสน่ห์หรอกย่ะ แง้ว...."
"เออๆ อะไรก็เหอะ ทำเผื่อโต๊ะนี้ 4 อั..น..."
"มะ ไม่ต้อง!!!!!"ชายหนุ่มทั้ง 4 ตะโกนขัดขวางฉับพลันโดยไม่ได้นัดหมาย ตอนนี้เขาไม่สงสัยแล้วว่าทำไมยีนถึงกบดานเงียบไม่โผล่มาเขย่าขวัญบ่อยเหมือนแต่ก่อน(เพราะตัวเองเจอเขย่าขวัญซะเอง)

"ผักกวางตุ้ง กวางตุ้งสดๆจานนึง พอ"ฮาคุบะจำใจเลือกอาหารจานนี้จากเมนูเพราะทั้งร้านมีชื่ออาหารอยู่ 2 อย่าง...หมั่นโถวกับกวางตุ้ง...
"ล่ายๆ เหอๆ ดีๆไม่มีคนสั่งมานาน คาในตู้เย็นมาเดือนกว่า ได้ระบายของออกแล้ว เหอๆ"
"สดๆว้อย!!!!!!!"ทั้ง 4 ตะโกนตามหมาป่าที่ผลุบเข้าหลังร้านไป

"เฮ่ย...นอกเรื่องนอกราวมาตั้งนาน ไม่ได้คุยเรื่องที่นัดกันมาสักที"ไคโตะบ่นอุบอิบ มือขวาถือไพ่เอชเขี่ยผักกวางตุ้งกลิ่นเฉ่าๆที่อยู่ในจาน
"จะคุยก็คุยเลยสิ แต่ผักสดๆนี่มันเหม็นจริงๆ ทำยังไงดีล่ะเนี่ย?"ชินอิจิบ่นๆ มือขวาโบกอากาศหน้าจมูกตัวเองเป็นระวิง
"สนใจกำจัดมั้ยฮ้า...ใช้บริการเราได้น้า"เสียงแหบๆแห้งๆตอบมา
"เฮ้ย เสียงใคร?"ชินอิจิอุทาน หนุ่มทั้ง 4 หันซ้ายขวาเป็นพลันวัน บ่ายวันอังคารทั้งร้านไม่มีใครเพราะไปเรียนกันหมด(แต่เจ้าพวกนี้ไม่ต้องเรียนก็ได้ โดดก็ได้คะแนนเต็ม อัจฉริยะทั้งก๊ก)
"เหอๆ อยู่นี่...โอ๊ย!!!เฮย์จิ แกเหยียบหางฉ้านนนน"
ชายทั้ง 4 ก้มลงมองที่โต๊ะพบสิ่งมีชีวิตหน้าตาประหลาดหมอบคลานกับพื้นแล่บลิ้นแผล่บๆ
"เฮ้ย!!!ตัวเห.....!!!"
"กิ้งก่าว้อยยย!!!!"สิ่งมีชีวิตที่ว่าตะโกนแก้คำทันควัน หัวที่เงยขึ้นมาอย่างเร็วเลยโขกกับโต๊ะดังโป๊ก

หลังจากทั้ง 4 หนุ่มได้รับการหลอกหลอนจากสัตว์ประหลาดประจำโรงน้ำชาบางส่วนจนนับว่าชาชินได้ส่วนหนึ่งแล้วก็กลับมานั่งคุยธุระกันต่อ ปล่อยให้กิ้งก่าอเวจีเขี้ยวผักกวางตุ้งอยู่โต๊ะข้างๆ
"เอ่อ คือที่ฉันเรียกพวกนายมาทุกคนเพราะว่ามีเรื่องอยากปรึกษาซึ่ง...มันไม่เกี่ยวกับแกเลย ไอ้กิ้งก่าบ้า ไป๊!!"ชินอิจิใช้รองเท้าหนังเขี่ยหัวกิ้งก่าให้ออกไปพ้นรัศมีโต๊ะตน
"นี่นายไม่ไปโรงเรียนเหมือนชาวบ้านเขาเรอะ?"เฮย์จิถาม
"โฮะๆๆๆ เราเรียนแค่ช่วงเช้าย่ะ มีเวลามาหลอนพวกนายตลอดบ่าย ไม่งั้นจะมานั่งแต่งฟิคอย่างนี้ได้เรอะ?โฮะๆๆ"กิ้งก่าหัวเราะ เศษผักติดตามซอกฟันโดยทั่ว
"ได้ข่าวว่าใกล้สอบ ยังไม่ได้อ่านหนังสือเลยหนิ จะสอบแพ่งอยู่แล้ว แถมคะแนนmidก็ห่วย ยังจะมา..."
"เงียบน่า แฮ่~~~~!!!!"ฮาคุบะเงียบทันที(เพราะเหม็นกลิ่นผักที่ออกมาจากปาก)
"เราจะคุยกัน อยู่เงียบๆนะคนดี โอ๋ๆๆ"ไคโตะใจดีสู้กิ้งก่า เอ้ย เสือ เก็กหน้าใส่ด้วยปราณประมาณ 60% ก็ทำให้กิ้งก่าเลือดกำเดากระฉูดและกลับไปนั่งเพ้อเงียบๆที่จานผักได้
"เอ้อ นายนี่เก่งเรื่องกำราบสัตว์และผู้หญิงเนอะ"เฮย์จิพูด ไคโตะรับคำชมนั่นด้วยหน้าตากร่อยๆ

"เข้าเรื่องสักที"ชินอิจิเริ่มเซ็ง
"เราอยากปรึกษาพวกนายเรื่องที่ว่าทำไมคนอื่นชอบเห็นพวกเราเป็น...เอ่อ...yaoiกันนักนะ"ชินอิจิยิงคำถามตรงจุด ทุกคนเงียบกับความจริงข้อนี้
"เอ่อนั่นสิ ทำไมนะ"เฮย์จิพูด
"...เพราะกระแสนิยมล่ะมั้ง?"ฮาคุบะตอบ"เดี๋ยวนี้เด็กผู้หญิงอ่านyaoiกันเยอะ"
"แล้วมาเกี่ยวอะไรกับพวกเรา เราก็ไม่ได้ทำอะไรส่อเลยนะ ฉันก็รักกะรันจะตายแถมสืบคดีวุ่นๆไม่ได้ยุ่งกะเรื่องพรรณนี้สักนิด"
"อืม...พวกพลังมืดไม่ค่อยมีเหตุผลหรอก"ฮาคุบะบอก
"ไม่แน่นา อ่านเล่มนี้สิ"ไคโตะควักโคนันเล่ม 19 ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ 4 มิติของตัวเอง
"เฮย์จิให้เครื่องรางนายด้วย อย่างนี้ไม่เรียกว่าส่อเรอะ? ของสำคัญเขาไม่ให้คนทั่วไปง่ายๆนอกจากคนรักหรอก"
เฮย์จิสะอึกทันที
"ก็..เพื่อนให้ไม่ใช่เรอะ? ไม่เห็นเป็นไร"เฮย์จิเจ้าของเรื่องเริ่มเถียง
"อ่า ยังมีอีกหลายตอนนะเนี่ย นี่ก็ใช่"ฮาคุบะหยิบโคนันเล่มอื่นๆที่ไคโตะควักออกมากองไว้บนโต๊ะมาดู
"โอ๊ย พวกนายคิดกันไปเอง ไม่มีอะไรสักหน่อย นายก็เหมือนกันแหละ เป็นศัตรูกันแต่โทรทางไกลจากต่างประเทศมาช่วยบอกข้อมูลให้ โด่..."เฮย์จิเถียงทั้งหน้าดำๆแดงๆของเขา ชินอิจิเงียบฉี่...
ฮาคุบะละล่ำละลัก
"ฉันแค่ไม่อยากให้kidโดนคนอื่นจับนอกจากฉันนี่หน่า"
"นั่นๆๆๆ นายพูดออกมาก็ Y แล้ว!"
"พอๆๆๆ นี่พวกนายจะมาปรึกษาหรือจะมาสาวไส้กันเองเนี่ย!!!"ชินอิจิปรามทัพ
***
"พวกที่ชอบเอาเราไป y นี่ส่วนมากจะเป็นพวกที่เคยอ่านแนวนี้มาก่อนใช่มั้ย?"ฮาคุบะตั้งแง่
"เป็นไปได้ อาจจะชอบการ์ตูน y มาก่อนแล้ว แล้วเลยลามมาที่การ์ตูนที่ตัวเองชอบ"ชินอิจิเสริม
"ทำไมล่ะ เราไปเกี่ยวอะไรด้วย?"เฮย์จิถาม
"ก็ตัวละครในอุดมคติไง พวกนี้จะชอบคาแร็คเตอร์ในการ์ตูนที่ตัวเองชอบ แถมชอบ yaoi ด้วย เลยเอา 2 อย่างมายำตามอุดมคติตัวเองเข้าไปใหญ่..."ไคโตะกอดอกพูดรำพึง
"แล้วทำไมพวกเด็กผู้หญิงถึงชอบอ่านการ์ตูนเกย์กันนักนะ ไม่ขยะแขยงรึไง ผู้ชายเหมือนกันมีอะไรกัน"ชินอิจิเริ่มออกอุดมการณ์ซ้ายจัด
"เรียกว่า YAOI ไม่ใช่เกย์!!!เสียงลึกลับสามเสียงจากเหล่าตัวประหลาดของโรงน้ำชาตะโกนตอบแบบไม่ได้รับเชิญ ชินอิจิเหงื่อตก
"อ่า งั้นเราลองคิดประเด็นเริ่มต้นเลยดูนะ"ไคโตะพูด ชายหนุ่มทั้ง 3 หันหน้าเข้าหาท่าทางตั้งใจฟัง
"คือ เท่าที่ดูนี่การ์ตูนเกย์...เอ่อ yaoiนี่ คนวาดจะเป็นผู้หญิงใช่มะ?"
"อือ ก็ใช่ แล้วไง?"ชินอิจิตอบ
"เอ ทำไมไม่มีผู้ชายวาดบ้างล่ะ?"เฮย์จิถาม
"เอางี้ จริงๆแล้วก่อนการ์ตูน Y จะครองเมืองนี่ การ์ตูนเลสฯเขาเคยบุกเบิกมาก่อนนะ"ไคโตะอธิบาย"และคนวาดการ์ตูนเลสฯก็ไม่ใช่ผู้หญิงวาด ส่วนมากจะเป็นผู้ชายวาดใช่ป่ะ?"
"อือม์ นั่นสิ ทำไมนะ แต่ท่าทางนายเชี่ยวดีหนิ รู้หมดว่าการ์ตูนเลสฯการ์ตูนYใครวาด อ่านบ่อยรึไง?"ฮาคุบะพูดลอยๆแต่ทำให้คนบนโต๊ะอีก 2 คนหันไปทางไคโตะทันควัน หน้าตาส่งสัญญาณอยากรู้คำตอบ
ไคโตะอึกอั่ก
"บ้าเรอะ การ์ตูนอย่างนี้ฉันไม่อ่านหรอก แต่...แต่ฉันเป็นKIDนะ ต้องรู้ทุกเรื่องแหละ จริงมะ? แล้วพวกนายอย่างฟังต่อมะ?หากยังซ่อกแซ่กอีกฉันจะได้ไม่ต้องอธิบายต่อ"
ไคโตะแก้ตัวได้น้ำขุ่นๆและรอดตัวไปเพราะทั้ง 3 คนยังอยากจะฟังคำอธิบาย แต่หน้าตาทั้งหมดก็ยังไม่หายสงสัยไคโตะ ไคโตะเลยกระแอ่มขัดจังหวะ 3 ทีหนักๆก่อนก่อนเล่าต่อ
"คือ...โดยธรรมชาติ ผู้ชายจะชอบผู้หญิงและผู้หญิงจะชอบผู้ชาย เอางี้ การ์ตูนที่มีผู้ชายหล่อๆ กับการ์ตูนที่มีผู้หญิงสวยๆพวกนายจะเลือกอ่านแบบไหน?"
"ก็แน่อยู่แล้วต้อง..."ชินอิจิเลือกที่จะตอบก่อนแต่
"แบบแรกล่ะสิ อิๆ"เฮย์จิสวนขึ้นมาล้อเลียนชินอิจิเลยเจอท่าหักงวงอัยราไปสองฉึก
"อ่านะ...แบบที่มีแต่ผู้หญิงสวยๆใช่มะ นี่แหละ การ์ตูนเลสฯเลยเกิดขึ้น เพราะว่าคนเขียนและคนอ่านเป็นผู้ชาย ย่อมอยากอ่านการ์ตูนที่มีแต่รูปผู้หญิงsexyๆ สวยๆ"ไคโตะพูดต่อ
"ในทางกลับกัน ผู้หญิงก็อยากอ่านแต่การ์ตูนที่มีแต่ผู้ชาย สวยๆหล่อๆ?"ฮาคุบะตอบตามเป็นเหตุเป็นผล ในมือถือผ้าก็อตซับเลือดตรงหน้าผากของเฮย์จิ
"ช่าย ฉันว่านี่แหละ เป็นสาเหตุให้ผู้หญิงชอบอ่านการ์ตูน Y"
"...อือ...ฉันว่ายังมีข้อข้องใจอยู่นะ"ชินอิจิเก็กท่าประจำ มือข้างนึงกอดอก อีกข้างจับปลายคาง ก้มหน้าลงประมาณ35องศา สายตามุ่งมั่นมองไปที่รอยเปื้อนบนโต๊ะที่เจ้าwoofขัดไม่สะอาด
"เห นายว่าเราพูดอะไรไม่ถูก?"ไคโตะที่นั่งฝั่งตรงข้ามก้มหัวลงเพื่อให้สายตาตัวเองอยู่ระดับเดียวกับสายตาชินอิจิ
"ในสายตาของผู้หญิงถ้าชอบผู้ชายก็น่าจะต้องการให้ผู้ชายมาชอบเราไม่ใช่เหรอ? แต่ให้เขาเป็นเกย์ เอ่อ Y ไปนี่ก็หมายความว่าตัวเองก็หมดสิทธฺโดยดุษฏีน่ะสิ"
"โถ่~~~สมมุติว่าผู้ชายคนนั้นหล่อมากๆดังมากๆแล้วเขาจะมาสนใจตัวเราเรอะ? ก็สู้ให้เป็นเกย์ไปเลยหมดเรื่อง ผู้หญิงอื่นก็จะได้แย่งไม่ได้ ประเภทว่า อย่างน้อยที่ฉันไม่ได้โดนเลือกไม่ใช่เพราะว่าฉันเป็นผู้หญิงไม่ดี แต่เพราะเขาเป็นเกย์ต่างหาก"ประโยคสุดท้ายไคโตะดัดเสียงและทำท่าตุ้งติ้งออกอาการแบบผู้หญิง ทั้ง 3 ผงะ ไคโตะรู้ตัวก็กระแอ่มอีกครั้งเรียกเชิงกลับมา
'เกี่ยวมั้ยนะ' ชินอิจิก็ยังเคลือบแคลงตามแบบนักสืบ

"แต่ว่านะ"ฮาคุบะลดมือลงจากผ้าก็อตเมื่อเห็นว่าเลือดเฮย์จิเริ่มหยุดไหลแล้ว"ผู้ชายชอบดูเลสฯเพราะอยากดูผู้หญิงนะก็น่าฟังอยู่หรอก เพราะว่าการ์ตูนเลสฯเน้นแต่ฉากอย่างว่าจริงๆ แต่การ์ตูน Y บางเรื่องก็ไม่มีฉากอย่างนั้นเลยนะ มุ่งไปทางความรักประเภทรักแท้มากกว่าก็ยังมีคนอ่าน อ่านเยอะด้วย แล้วนายลองไปดูการ์ตูนเลสฯสิ ไม่มีหรอก "
"อ่า..."เฮย์จิสลึมสลือฟื้นจากพิษไข้ขึ้นมา"นายก็เคยอ่านการ์ตูนเลสฯเรอะ? รู้ละเอียดเชียว"
ฮาคุบะเอาศอกกระทุ้งไปที่แผลเก่าของเฮย์จิให้เงียบต่อไป...(เหอๆ เฮย์จิ...)
"นั่นสิ ฉันก็ว่างั้น ผู้หญิงไม่ได้มุ่งประเด็นดูแต่ฉากอย่างว่าอย่างเดียวนี่นะ เอ่อ ยกเว้นพวกโรงน้ำชาแถวนี้บางคน"ชินอิจิเหล่มองเพื่อนตัวเองด้วยความสงสาร เลือดที่หยุดไหลซิบๆขึ้นมาอีกแล้ว
"อ่า...ง่า...ก็...ผู้หญิงมีจิตใจละเอียดอ่อนกว่าผู้ชายล่ะมั้ง เลยต้องการดราม่าบ้าง ไม่ใช่love sceneอย่างเดียว"ไคโตะเริ่มตะกุกตะกัก"โอ้ย!!ฉันก็ไม่ใช่ผู้หญิง ไม่เคยอ่านสักหน่อย อย่าเหมือนฉันเป็นพวกเชี่ยวชาญนักจะได้ม้ายยย...!!"
ชินอิจิ ฮาคุบะพยักหน้าทำท่าเข้าใจ ส่วนเฮย์จิยังสลบไสลสติไม่เป็นสมประดี...
***
หลังจากพักสมองจากการถกเถียงด้วยน้ำชาร้อนๆสักช่วงแล้ว เฮย์จิก็ฟื้นขึ้นมาปกติดังเดิม แมวหลังร้านหายตัวไปพร้อมตะกร้าใส่เข่งหมั่นโถวสูตรพิเศษกระบุงใหญ่กับใบหน้าแสยะยิ้มเจ้าเล่ห์ชวนขนหัวลุก หมาป่านอนหลับคาแป้งข้าวเจ้าเนื้อละเอียดที่ฟุ้งกระจายเป็นระยะเมื่อหมาป่ากรน ส่วนเจ้ากิ้งก่าหายหัวไปไม่ทราบชะตากรรมแน่ชัด เมื่อเห็นความสงบเริ่มเข้าที่เข้าทางดีแล้วการสนธนาก็ดำเนินต่อไป
"หรือว่าเพราะความเบื่อ?"เฮย์จิเริ่มถกบ้างหลังจากนอนเงียบไปนาน ฤทธิ์ศอกยังแปล้บๆบนหัวเป็นช่วงๆ
"เบื่อเหรอ?"ชินอิจิถามย้อน
"อือ ก็แบบว่าตั้งแต่เกิดเห็นแต่หญิง ชายรักกัน จี๋จ๋าๆเลยเบื่อ"
"เออนะ เป็นไปได้ๆ"ฮาคุบะเสริม
"นั่นสินะ คงเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนบางกลุ่มนะ เพราะบางคนก็ยังชอบรักแบบชายหญิงอยู่"
"อือ พวกที่มาชอบ Y เลยเป็นพวกผิดปกติ จิตวิปริตไง!"
พอเฮย์จิออกความเห็นจบ เสียงกรนจากหลังร้านก็ดังครืดดดดดดขึ้นมาอย่างดัง เหมือนมี six senseว่าโดนนินทาอยู่ นี่ขนาดมีพวกนี้อยู่แค่ตัวเดียวและกำลังหลับอยู่ยังขนาดนี้ ทั้ง 4 ไม่อยากคิดเลยว่าถ้าอยู่กันพร้อมหน้าจะขนาดไหน
"อ่านะ คือพวกมีความคิดสร้างสรรค์แปลกใหม่อ่ะนะ"เฮย์จิหงิงๆแก้ตัว
"เอ่อ เหอะๆ เดี๋ยวเราไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ ดื่มน้ำชาร้านนี้แล้วปวดท้องแทม่งๆ"ไคโตะกระซิบกระซาบบอก กลัวว่าเจ้าหมาป่าจะคำรามขึ้นมาอีก

***
"เจ้าไคโตะนี่เข้านานจังนะ"ชินอิจิเริ่มบ่น
"ท้องเสียมั้ง?"เฮย์จิเสนอ
"ไม่หรอก ถ้าท้องเสียเพราะน้ำชาจริง เราที่ดื่มด้วยก็ต้องเสียก่อนเพราะกระเพาะเราบอบบางกว่าพวกนายมาก เราคุณหนูก็เงี้ยแหละ"ฮาคุบะพูด นิ้วชิ้ปัดปอยผมตัวเอง ใบหน้าเก็กปราณประมาณ 70%
ชินอิจิกับเฮย์จิส่งเสียงครืดคราดในลำคอ
"เฮ้ย!!!มาดูนี่สิ"ไคโตะโวยวายจากหน้าประตูร้าน
"อ้าว? นายไปเข้าห้องน้ำไม่ใช่เรอะ? แล้วทำไมไปอยู่หน้าร้านซะล่ะ?"เฮย์จิถาม ทั้ง 3 ลุกขึ้นตามคำชวนของไคโตะ
"ก็เพราะฉันเข้าห้องน้ำอยู่น่ะสิแล้วได้ยินเสียงอะไรแปลกๆดัง เหอะๆ ติดต่อกันนานมาก เลยลองตามดูรอบๆร้านแล้วรู้มั้ย?ฉันเจออะไร"
ไคโตะถามพอเป็นพิธีแล้วควักกระดาษครึ่ง F4 5-6แผ่นออกมาจากกระเป๋าเสื้อ มองไกลๆเห็นเป็นรอยขูดขีดด้วยดินสอเต็มหน้ากระดาษ
"อะไรน่ะ?"ทั้ง 3 เดินเข้ามารับกระดาษที่ว่าจากมือไคโตะ

"เฮ้ย!!! นี่มันฉันนี่หว่า!!"ชินอิจิตะโกน
"อ่า นี่ก็คงจะเป็นฉันล่ะนะ ถึงแม้ว่าไม่หล่อเท่าตัวจริงแต่ก็พอดูออก"ฮาคุบะพูดบ้าง
"อ่า นี่ก็ฉันอ่ะนะ ถมดำซะเข้มปี๋เชียวแต่...เอ่อ ทำไมฉันกับคุโด้กอดกันล่ะ..."
"นั่นสิ รูปนี้เหมือนฉันกำลังจะจูบกับคุโระบะเลยนะ ถึงไม่หล่อเท่าแต่ก็พอดูออกอยู่หรอก"
"..."ชินอิจิเหงื่อตกแทนคำตอบ"นายไปเอามาจากที่ไหน?"
"ที่นี่ไง"ไคโตะดึงมือข้างหนึ่งออกมาจากหลังประตู หางเขียวๆที่ติดมือมาด้วยก็ลากเอาเจ้ากิ้งก่าอเวจีออกมาเผยโฉมหน้า หัวเราะแหะๆ
"ไงจ๊ะ เหอๆ"กิ้งก่ายิ้มให้ 3 หนุ่ม
"เสียงหัวเราะนี่แหละที่ฉันตามเจอ พอไปถึงก็เห็นเจ้านี่หงุดๆอยู่กับกองกระดาษ แล้วก็หัวเราะอย่างนี้ไม่หยุดเลย"
"นี่แกวาดรูปพวกนี้เรอะ!!!!"ชินอิจิฉุนแตก ทำท่าเอาเรื่อง
"อ่า ไม่มีหลักฐานสักหน่อย ปรักปรำๆ"
"ไม่มีบ้าอะไร ดินสอในมือแกล่ะ!!!"
"เหอๆ จับได้ตำตายังมาแก้ตัวน้ำขุ่นๆอีก"ไคโตะเหลือบตามองทำท่าเยาะเย้ย
"นายเองก็แก้ตัวขุ่นเหมือนกันล่ะน่า ตอนที่เขาคุยกันเรื่องนายอ่านการ์ตูนเลสฯน่ะ แหม kid เคิดต้องรู้ทุกอย่าง อ่ะเหอะๆ"
ไคโตะเยียบไปที่ปากกิ้งก่าให้หุบปากจนฟันกระทบกันดังโชะ ไคโตะหน้าแดงเพราะอาย กิ้งก่าหน้าแดงเพราะเจ็บ

***
แล้วทั้ง 4 ก็ลากตัวนักโทษมาสอบปากคำที่โต๊ะ
"เอาล่ะ บอกมาว่านายไปทำอะไรหลังร้าน?"ฮาคุบะถามตามมาดลูกชายอธิบดีกรมตำรวจ
"ก็ปั่นโดลงเว็บน่ะสิจ๊ะ อ่ะเหอ่ะๆ"
"แล้วทำไมถึงเอาพวกเราไปวาด?"ชินอิจิถามต่อ
"ก็เห็นพวกนายมาที่ร้านนี้ ไอเดียชั่ววูบเลยแล่นน่ะสิจ๊ะ ฉันเลยวาดไง น่ารักๆกันดีออก อ่ะเห่อะๆ"
"อ่า คงไม่ใช่แค่เรื่องนี้เรื่องเดียวล่ะมั้ง?"ไคโตะพิมม์อะไรก็อกแก็กลงหน้าจอโน๊ตบุ้คตัวเอง"เนี่ย เว็บยัยเนี่ยมีแต่โด fic fanartเกี่ยวกับพวกเราทั้งนั้นเลย"
"ว่าไงนะ?"
ไคโตะเลื่อนโน๊ตบุคหันหน้าจอไปให้ทุกคนได้เห็นกัน
"นี่ไง เว็บ http://eguana.fly.to "ไคโตะบอก

(woof::นี่แกเล่นโฆษณาอย่างนี้เลยเรอะ?-"-;;;;
EGUANA::อ่าเหอะๆ^^" ฟิคเราก็เงี้ยแหละ)
ชินอิจิตะลุยเข้าเว็บไปเรื่อยๆ สแกนทุกอย่างด้วยสายตาตัวเองจนหมดครบถ้วน ก่อนทำท่าจะเป็นลม
"เฮ่อ...นี่ฉันกะ...ยีน..."ก่อนที่ชินอิจิจะล้มลงไปจริงๆเฮย์จิก็ช่วยผยุงหลังไว้ให้
"อ่ะเห่อะๆ"กิ้งก่าไม่พลาดช็อตเด็ด ร่างรูปเหตุการณ์เมื่อสักครู่ลงกระดาษอย่างรวดเร็ว รางวัลที่ตามมาคือเจอถ้วยชาโขกหัวได้โนปูดใหญ่
"ฆ่ามันเหอะ ฆ่ามันเพื่อความสงบสุขของโลก"ชินอิจิบ่นเสียงละห้อยใน้อ้อมอกเฮย์จิ(เหอะๆ)
"อ้าว นายเคยสอนฉันไม่ใช่เหรอว่าถึงแม้ว่าเป็นฆาตกรเราก็ต้องไม่ไล่ต้อนให้ใครต้องตายน่ะ"
"นี่มันคนละcaseกัน ฆ่าได้ ไม่มีปัญหา แล้วอีกอย่างเจ้ากิ้งก่านี่ใช่คนที่ไหนเล่า!"
"ถึงจะฆ่าฉันก็ใช่ว่าเรื่องyaoiของพวกนายจะหายไปนะจ๊ะ อ่ะเห่อะๆ ยังมีพวกแบบฉันและยิ่งกว่าฉันและกำลังจะเกิดขึ้นเหมือนฉันเกิดขึ้นทั่วทุกมุมโลก อ่ะเห่อะๆ แต่ก็ดี ฆ่าฉันสิฉันจะได้หายตัวแว่บไปแอบดูพวกนายถึงในบ้านได้ ดีๆ กิ๊กๆๆ อ่ะเห่อะๆ"
ชินอิจิจะเป็นลมอีกแล้ว
"แต่ก็ดี ได้ตัวอย่างมาก็ดี ไหนขอสัมภาษณ์หน่อยสิว่าทำไมชอบเรื่องพวกนี้นัก และทำไมต้องมาเกี่ยวกับพวกฉันด้วย"ไคโตะทำหน้าเครียดขู่ แต่แทนที่จะเห็นความหวาดกลัวกลับมากลับเห็นความหื่นกลับมาแทน ไคโตะขนลุก
"ก็ สนุกดีอ่ะดิ อ่ะเห่อะๆ พวกนายน่ารักๆอย่างนี้ ยิ่งวาดยิ่งอ่านก็สนุก"
"เพราะอะไร?"ฮาคุบะถาม
"เอ ไม่รู้เหมือนกันแหะ สำหรับเรา ตอนแรกเราก็รับไม่ได้หรอก แต่พออ่านๆไปก็เริ่มรับได้ กลายเป็นชอบ กลายเป็นคลั่ง และคลั่งๆๆๆๆๆๆยิ่งขึ้นในที่สุด อ่ะเห่อะๆ"กิ้งก่าพูดพลางน้ำลายไหลเยิ้ม
ทั้ง 4 ทำท่าขยะแขยง เถิบตัวหนีห่างจากเก้าอี้ที่กิ้งก่านั่งอยู่ ยิ่งเถิบทั้ง 4 ยิ่งเบียดกัน น้ำลายกิ้งก่าก็ยิ่งย้อยเข้าไปใหญ่ ไม่รู้เพราะอะไร
"ตอนแรกเราอ่านการ์ตูน love bookก่อนแล้วถึงมารู้คำว่า yaoi ในเน็ตที่หลัง พอ search เจอ yaoi ของพวกนายเท่านั้นแหล่ะ ต่อมบ้าระเบิดเลย อ่ะเห่อะๆ"
"ในเนทนี่มีพวกอย่างแกเกลื่อนเลยเหรอ?"เฮย์จิถามหวาดๆ
"โอ๊ย ถ้ารวมเรื่องอื่นด้วยนับล้านนับแสนเว็บ เยอะยิ่งกว่าแมลงสาบอีก โฮะๆๆๆ นี่ไม่รวมพวกที่ชื่นชอบแต่ไม่ได้ทำเว็บด้วยนะ"กิ้งก่ายิ้มกริ่ม 4 หนุ่มขนหัวลุกกับความจริงที่ตัวเองได้รับรู้ในวันนี้
"...แล้ว พวกนั้นเขาถึงขนาดไหนกันน่ะ"ไคโตะถาม
"เอ ก็มีหลายอ่ะนะ ตั้งแต่เริ่มๆshonen ai จนถึง lemon nc-17"
"มันต่างกันยังไงล่ะ?"ไคโตะถามต่อ
"อ่า shonen-aiก็แบบเว็บเราอ่ะนะ แต่ต่อไปจะมีแรงกว่านี้อีก อิๆ ส่วนlemon nc-17น่ะเหรอ...นายอย่ารู้เลย เดี๋ยวกินข้าวกันไม่ลง โฮะๆๆๆๆๆๆๆ"เสียงหัวเราะแผดแสบแก้วหูยิ่ง จนหมาป่าที่นอนอยู่เอาอีโต้เคาะกับกะทะด้วยความโมโห กิ้งก่าเลยสงบปากลงได้
แต่เมื่อได้รับคำเตือนอย่างนี้ทั้ง 4 ก็อึ้งเงียบ ถึงอยากจะดูขนาดไหนแต่เมื่อคิดสภาพหลังดูแล้วต่างตัดสินใจไม่ยอมเสี่ยงดีกว่า

"แล้วคนอื่นๆล่ะ ที่ชอบนี่เพราะเหตุผลอย่างเดียวกับนายรึเปล่า?"ฮาคุบะถามหลังจากกิมกี่กันไปนาน
"อือ แล้วแต่เหตุผลแหะ ไม่เหมือนกันหรอก อ่ะเห่อะๆ ลองไปถามคนอื่นดูสิว่าชอบเพราะอะไร เนี่ย อีกสักชม.ก็จะเลิกเรียนกันแล้ว เดี่ยวก็คงมาสุมๆกันที่นี่แหละ"
"กี่คน?"
"คนเรอะ โอ้ย เรียกเป็นตัวดีกว่า เหอะๆ มีแต่พวกสัตว์ป่าทั้งนั้น รังสี Y นี่กระฉูด เดี่ยวลองรอถามพวกนั้นดูสิ"กิ้งก่าชะแง้มองเวลาที่นาฬิกาผนังหลังร้าน
"เอ่อ ไม่อ่ะ"4 คนไม่อยากคิดว่าหากพวกที่ว่ามากันครบแล้วตัวเองยังจะเหลือรอดปลอดภัยกลับบ้านรึเปล่า
"ขอถามคำถามสุดท้ายนะ ทำไมพวกนายชอบดูผู้ชายรักกันน่ะ?"เฮย์จิละล่ำละลักถาม"หญิงกะชายไม่ดีตรงไหนเหรอ?"
"โอ๊ย ถามมาได้ ก็ไม่ดีน่ะสิถึงได้ไม่ชอบ Y น่ะดีกว่าอยู่แล้ว"กิ้งก่าส่ายหัวยิกๆทำนองตำหนิว่าพวกนี้ไม่รู้อะไรเอาเสีนเล้ย"คิดดู การ์ตูนผู้หญิงก็มีแต่ผู้หญิงทำตัวดี๋ด๋าๆ ร้องไห้ไปมาหน้าตาเหล่าเหย่ ต้องไปรร.สาย นั่งเขียนจม.รัก ชอบรุ่นพี่แล้วอกหัก สุดท้ายก็มาเจอรักแท้กะพระเอก พระเอกก็แสนดี๊ แสนดี ฉลาด หล่อ รวย เก่งเริ่ดทุกอย่าง มาเลือกผู้หญิงเฉิ่มๆ สู้เอาผู้ชายดีๆมาเจอกันไม่ได้ อย่างพวกนายไง เหอๆ"
ตอนนี้สองเท้าของเฮย์จิใต้โต๊ะถูกกระทืบจากเพื่อนที่นั่งข้างๆข้อหาถามอะไรเข้าตัว เฮย์จิน้ำตาตกใน ฟิคเรื่องนี้ซวยอีกแล้ว...
"..."
"...เอาเป็นว่า พวกเรานั่งอยู่นานแล้ว ไหนๆพวกของนายก็จะกลับกันมาแล้วใช่มั้ย?เดี๋ยวเรานั่งก็จะเกะกะเปล่า เพราะงั้น...เรากลับดีกว่า"ไคโตะพูดจบ ก็ไม่รีรอฉวยกระเป๋าลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็ว อีก 3 คนลุกตามแทบไม่ทัน
"อ่ะเฮ้ยๆ ไม่อยู่ก่อนอ้าาา เดี๋ยวพวกนั้นก็จะกลับมากันแล้วน้าา จะได้ถามให้จุใจไปเลยไง เฮ้!!"กิ้งก่าตะโกนตามหลัง เนื่องจากถูกเชือกผูกตรึงไว้กับที่นั่ง ไม่สามารถขยับเขยื้อนไปไหนได้แต่ด้วยสปริตก็กระโดดเหย็งๆทั้งเก้าอี้เพื่อจะตามไปแต่ก็สะดุดล้มลงดังโครม
ไม่นาน พวกสัตว์ประหลาดต่างๆก็ทยอยเข้ามาในโรงน้ำชา เห็นกิ้งก่านอนพังพาบหน้าคว่ำอยู่กลางร้าน โกเมล่าเลยช่วยเอาเท้าเขี่ยให้พลิกตัวขึ้นมาเพื่อถามไถ่ความ
พอทั้งหมดรู้ว่าหนุ่มหล่อทั้ง 4 ในดวงใจจากไปก่อนที่พวกเขาจะมาถึงต่างก็ตีโพยตีพายโทษว่าเป็นความผิดของกิ้งก่า รุมประชาทัณฑ์กระทืบ หมาป่าพึ่งตื่นนอนงัวเงียเห็นจราจลกลางร้านจึงคว้าอาก้ายิงขู่ขึ้นฟ้าเพื่อสลายเหตุการณ์ พอรู้ว่าทั้ง 4 จากไปโดยไม่ได้ทิ้งค่าน้ำชาไว้ให้ก็โทษว่าเป็นความผิดกิ้งก่า สั่งรุมประชาทัณฑ์ต่อไปแล้วสั่งให้นำไปฝังที่หลังร้าน...
***
เงาของทั้ง 4 หนุ่มทอดยาวออกไปทางทิศตะวันออก ทิ้งโรงน้ำชาเป็นจุดเล็กๆไว้ข้างหลัง
"เมื่อกี้เหมือนได้ยินเสียงอาก้าเลยนะ"เฮย์จิเปรย หันมองกลับไป
"อย่าหันกลับไปมองเลยน่าเดี๋ยวโดนอาถรรพ์ซะเปล่าๆ"ชินอิจิตำหนิ
"แต่โรงน้ำชาที่นี่น่ากลัวจริงๆ"ฮาคุบะเปรยท่ามกลางสายลมยามบ่ายแก่ที่พัดไล้ตัวเขา
"อืม โลกนี้ช่างกว้างใหญ่นักนะ นานๆที่เราจะออกมาจากหนังสือก็ได้เจอเรื่องราวแปลกๆมากมาย"ไคโตะเสริม
"น่าขนลุกอีกต่างหาก เฮ้อ"เฮย์จิต่อ ทั้ง 4 เงียบไปพักใหญ่
"เรากลับกันเหอะ"

หลังจากเดินทางได้สักครู่ ฮาคุบะและไคโตะก็ขอแยกตัวกลับไปสู่โลก"Magic Kaito"ของตน ทั้ง 4 ร่ำลากันและปรารภหวังไว้ว่าสักวันเขาคงได้ไปเจอกันที่โลกของอีกฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งอีก เมื่อชินอิจิและเฮย์จิยืนส่งทั้ง 2 จนลับสายตาไป ทั้งคู่ก็กลับเข้าไปในเส้นทางสู่โลก"Meitantei Conan"

"ท้องฟ้าเริ่มมืดแล้วนะ เริ่มเห็นดาวแล้วล่ะ"เฮย์จิเงยมอง ท้องฟ้าสีน้ำเงินเข้ม ซีกล่างยังมีแสงสีส้มแผ่กระจายเป็นเส้นเล็กๆราวกับถูกขีดไปกับเส้นขอบฟ้า
"อือ รีบกลับกันเหอะ อากาศจะหนาวแล้วนะ"ชินอิจิหันไปบอกเย์จิด้วยรอยยิ้ม เฮย์จิหันกลับมายิ้มรับแทนคำตอบ
"คนอื่นจะมองให้เราเป็นยังไงขนาดไหนก็ช่างเหอะนะ แต่เราก็เป็นไปตามที่เราเป็นดีกว่า"ชินอิจิพูด
"นั่นสิ"เฮย์จิกุมมือของชินอิจิไว้ให้ไออุ่นเพื่อไล่ความหนาวเย็นของค่ำคืนแทนแสงของดวงอาทิตย์
"ป่านนี้พวกไคโตะจะทำอะไรกันอยู่น้า"
"ก็คงทำเหมือนกับพวกเราล่ะมั้ง?"
แล้วทั้งสองก็จับมือหัวเราะไปด้วยกัน โดยมีแสงไฟของบ้านเรือนรอรับพวกเขาอยู่อีกไม่ไกล

***
ณ สถานที่แห่งหนึ่ง เสียงปืนดังปุๆขึ้นเป็นระยะผสมกับเสียงหัวเราะแหลมเล็ก ปรากฏเงาของชายร่างใหญ่ในชุดโอเวอร์โค้ทสีดำสนิทยังคงวิ่งนำหน้าเงาเล็กๆของแมวตัวหนึ่งที่แบกกระบุงที่โชยกลิ่นหมั่นโถวออกมา และทั้งสองก็คงจะวิ่งกันต่อไป ต่อไปและต่อไป
***END***
แต่งตอนนั่งเบื่ออยู่ในห้องคอมที่มหาลัย เป็นการแต่งสดที่ไม่ได้คิดมาก่อนเลยล่วงหน้า ออกมาก็ได้อย่างนี้ ไร้สาระจริงๆ^^;;;; 2 วันจบค่า